Bugün kendime yeni bir başlangıç yaptım.. Kendi blogumu kurdum.. Gecikmeden hazırlamak istedim...
Peki ben bu süreç içerisinde nasılım?? Kendimi nasıl hissediyorum?? ne gibi hazırlıklar içerisindeyim?? Bunları paylaşmak istiyorum.
Öncelikle.. AIESEC.. Üniversite yıllarımda karşılaştığım en güzel şey :) AIESEC' e giriş hikayem.. İstanbulda Beyoğlu Anadolu Lisesinde okurken çok aktif bir sosyal yaşantım vardı. Satranç oynamak vazgeçilmezim, sinema, tiyatro, müzik, sosyal çevrem oldukça iyiyken bir sınav sonucunda Kocaeli'ne gitmek zorunda kaldım.. Bu konuda kendi yaptığım hatalarım olduğunu ve bunları değiştirmek için elimden başka ne gibi çareler gelir diye düşünüyordum.. Ve okulun ilk senesi tekrar sınava girip İstanbul'a geri gelme çabası içerisindeydim.. O sıralar İİBF fakültesinin önünde kurulan bir masa dikkatimi çekti.. Gittim.. nedir diye sorduğumda bana yurtdışına gidip kendi bölümünüzle ilgili çalışma tecrübesi edinebilirsiniz dendi.. Yanlız tek bir şart.. İngilizce sınavı..O dönemde hem ÖSS hem de bu sınava girmem maliyetli olucağından arasında bir seçim yaptım.. Ve ben AIESEC sınavına girmeye karar verdim.. İyi ki onu seçmişim.. böylece AIESEC'e ilk adımımı atmış oldum.. Sınavda yeterli puanı yakalayamadığımdan elendim.. Fakat AIESECliler beni bırakmadı.. O zamanki Üye gelişim Koordinatörü Nergis beni aradı.. bizim AIESEC tanıtımımız var diyip beni ofise davet etti.. Bende neden olmasın düşüncesi içerisinde AIESEC'e dahil oldum.. ve AIESECin aslında sadece yutdışı staj programı dışında daha fazla seçeneklerin olduğunu öğrendim.. Bu da beni bu kurumda değişimi sağlayabileceğime, bu kurumda kendimi geliştirebileceğime ve bu kurumda istediğim herşeyi bulabileceğime neden oldu. O zamandan itibaren çok aktif bir şekilde devam ettim yoluma..AIESEC benim için başladı.. AIESEC bir gencin daha içindeki potansiyeli keşfetmesine neden oldu..
İlk liderlik ve en değerli pozisyonum, Engelleri Kaldırın projesine Organizasyon Komitesi Başkanlığı yapmak.. Durum şu : Kocaeli şubesi ilerleme içerisinde.. neredeyse yeni kurulmuş bir şube gibi.. daha önce hiç proje yapmamış.. Projenin nasıl olması gerektiğini bilmeyen.. ve hiç bir deneyimi olmayan bir şube..Çok iyi araştırmalar yapılarak topluma alanla pozitif bir etki yaratmayı düşünürken 2006-2007 dönemi Yönetim kurulu tarafından engelliler ile ilgili bir proje yapılabileceği fikrini ortaya çıkarmış ve bende bu projenin başında olucaktım.. Bu benim için çok gurur vericiydi.. Liderlik özelliklerimi, iletişimimi, İngilizcemi :) geliştirdi.. ve tabii ki.. farklı kültürlerden, farklı ülkelerden, farklı milletlerden insanlarla tanışmama, çalışmama neden oldu.. ama en önemlisi toplum için faydalı bir çalışmaya öncülük etmekti..
Peki ben bu süreç içerisinde nasılım?? Kendimi nasıl hissediyorum?? ne gibi hazırlıklar içerisindeyim?? Bunları paylaşmak istiyorum.
Öncelikle.. AIESEC.. Üniversite yıllarımda karşılaştığım en güzel şey :) AIESEC' e giriş hikayem.. İstanbulda Beyoğlu Anadolu Lisesinde okurken çok aktif bir sosyal yaşantım vardı. Satranç oynamak vazgeçilmezim, sinema, tiyatro, müzik, sosyal çevrem oldukça iyiyken bir sınav sonucunda Kocaeli'ne gitmek zorunda kaldım.. Bu konuda kendi yaptığım hatalarım olduğunu ve bunları değiştirmek için elimden başka ne gibi çareler gelir diye düşünüyordum.. Ve okulun ilk senesi tekrar sınava girip İstanbul'a geri gelme çabası içerisindeydim.. O sıralar İİBF fakültesinin önünde kurulan bir masa dikkatimi çekti.. Gittim.. nedir diye sorduğumda bana yurtdışına gidip kendi bölümünüzle ilgili çalışma tecrübesi edinebilirsiniz dendi.. Yanlız tek bir şart.. İngilizce sınavı..O dönemde hem ÖSS hem de bu sınava girmem maliyetli olucağından arasında bir seçim yaptım.. Ve ben AIESEC sınavına girmeye karar verdim.. İyi ki onu seçmişim.. böylece AIESEC'e ilk adımımı atmış oldum.. Sınavda yeterli puanı yakalayamadığımdan elendim.. Fakat AIESECliler beni bırakmadı.. O zamanki Üye gelişim Koordinatörü Nergis beni aradı.. bizim AIESEC tanıtımımız var diyip beni ofise davet etti.. Bende neden olmasın düşüncesi içerisinde AIESEC'e dahil oldum.. ve AIESECin aslında sadece yutdışı staj programı dışında daha fazla seçeneklerin olduğunu öğrendim.. Bu da beni bu kurumda değişimi sağlayabileceğime, bu kurumda kendimi geliştirebileceğime ve bu kurumda istediğim herşeyi bulabileceğime neden oldu. O zamandan itibaren çok aktif bir şekilde devam ettim yoluma..AIESEC benim için başladı.. AIESEC bir gencin daha içindeki potansiyeli keşfetmesine neden oldu..
İlk liderlik ve en değerli pozisyonum, Engelleri Kaldırın projesine Organizasyon Komitesi Başkanlığı yapmak.. Durum şu : Kocaeli şubesi ilerleme içerisinde.. neredeyse yeni kurulmuş bir şube gibi.. daha önce hiç proje yapmamış.. Projenin nasıl olması gerektiğini bilmeyen.. ve hiç bir deneyimi olmayan bir şube..Çok iyi araştırmalar yapılarak topluma alanla pozitif bir etki yaratmayı düşünürken 2006-2007 dönemi Yönetim kurulu tarafından engelliler ile ilgili bir proje yapılabileceği fikrini ortaya çıkarmış ve bende bu projenin başında olucaktım.. Bu benim için çok gurur vericiydi.. Liderlik özelliklerimi, iletişimimi, İngilizcemi :) geliştirdi.. ve tabii ki.. farklı kültürlerden, farklı ülkelerden, farklı milletlerden insanlarla tanışmama, çalışmama neden oldu.. ama en önemlisi toplum için faydalı bir çalışmaya öncülük etmekti..
İngilizcemide ilerletmem ile bu sefer girdiğim sınavda başarıyla sınavı geçmeme neden oldu ve yurtdışında kendi bölümüm ile ilgili çalışma tecrübesi edinebilecektim..
Daha sonra 2007-2008 dönemi Gelen öğrencilerden sorumlu Yönetim kurulu üyeliğine seçildim..
Bu dönemi anlatmak çok zor.. Muhteşem 1 buçuk yıl.. ve inanılmaz bir değişim..AIESEC ile 7 ülkeye gittim.. Sırasıyla, Makedonya, Estonya, Letonya, Romanya, Bulgaristan, İsveç, Çek Cumhuriyeti.. Bu ülkelerde katıldığım kongrelerin bazılarında delege olarak bazılarına da eğitimci olarak katıldım..
Bu dönemi anlatmak çok zor.. Muhteşem 1 buçuk yıl.. ve inanılmaz bir değişim..AIESEC ile 7 ülkeye gittim.. Sırasıyla, Makedonya, Estonya, Letonya, Romanya, Bulgaristan, İsveç, Çek Cumhuriyeti.. Bu ülkelerde katıldığım kongrelerin bazılarında delege olarak bazılarına da eğitimci olarak katıldım..
Bu aşamadan sonra ne yapmalıydım?? Tabii ki okulumun bitmesine yakın artık iş hayatına girmem ve buna kendimi hazırlamam gerekiyor. Bunun için yine AIESEC ile staj yapmaya karar verdim.. Ve Hindistanda CR Enterprices firmasından gelen bir teklif doğrultusunda seçildim.. Ve mücevher sektörüne ilk adımımı atmış oldum..
İnanılmaz heyecanlıyım.. Bu çünkü benim ilk defa hayatımda iş hayatına girip deneyimimi gösterebileceğim bir alan.. Pazarlama, uluslararası ticaret.. Bu sektör her zaman ilgilimi zaten çekmişti... Şimdi bu firmada çalışıcak olmam beni daha da heyecanlandırıyor.. Şimdiden çalışmalara başladım.. Tüm Türkiye'deki kuyumcuların ve mücevherat firmalarının listesini çıkartıyorum..Bunların bağlı oldukları organizasyonlar, odalar, dernekler.. Koyuldum çalışmaya.. İstediğimde buydu zaten..
Hindistanda yaklaşık 3,5 ay kalıcam.. Şimdiden hazırlıklara başlamak gerekiyor.. Uçak bileti, vize, pasaport işlemleri, daha bunlar gibi bir ton işlem..
Uçak biletimi aldım.. 25 haziran günü Air arabia ile Jaipur şehrine uçuyorum.. Dubai aktarmalı.. Bu da benim Hindistandan Türkiyeye dönüşümde 1 günlük Dubai gezim demek oluyor :)
Pasaportumu 1 yıl daha uzattım..Vize işlemleri için gerekli olan tüm dökümanları topladım.. Annem şimdiden benim için oraya gittiğimde lazım olacak ilaçları biriktiriyor.. Gitmeden önce yaptırmam gereken aşıları araştırıyorum.. Malum Hindistan :)
Bu zaman zarfında tabii bana yardım eden ve bıkmadan usanmadan sorularımı yanıtlayan kişi Lütfü abi.. Hindistanda yaşadığı için herşeyi çok iyi biliyor.. O da bir AIESEC li :)
Uzman tv, vikipedia, google benim başlıca araştırma alanlarım oldu.. Çok farklı bir kültür ile karşılaşacağımı, belki ilk haftamda bir kültür şoku yaşayabilirim ama sonrasında eminim çok eğlenicem.. Benimle beraber orada çalışıcak bir arkadaşım daha var.. Gökçe.. Beraber olacağımız için çok mutluyum.. Ve Ekim ayında erkek arkadaşımda Hindistana gelip beraber gezicez.. Çok farklı planlarımız var şimdilik.. Nepale gidip Everestin tepesinde uçakla gezmek gibi.. yada Hindistandan 3 günlük Tayland Phuket adasına bir seyahat.. Dönüşte Dubai gezisi gibi.. Umarım gerçekleştirebiliriz..
Hindistanda yemekler çok acılı ve baharatlıymış.. Pek acı ile aram olmadığından kendimi alıştırmak için anneme çeşit çeşit acı biberler turşular aldırıyorum.. Deniyorum.. Yanıyorum.. Sonunda bir Hint Restorantına gidip yemekleri annem ile denemek istedik.. Bize oldukça normal geldi.. Yani tabii değişik yemek kültürleri var ama acısı yada baharatı aşırı değildi.. Fakat daha sonra öğrendim ki.. restorant yemeklerini türk usülü yapıyormuş.. Neyse.. asıl orada göricez artık..
Bende gittiğimde yemem gereken özel yemeklerini araştırdım.. ve tam olarak yazılışlarını bilmesem de ..Çapati, Bui, Pakora – Mücver gibi, İdli – muhallebi gibi, Papas, Masaladora, Lahita, Çana Masala, Somasto yu denemem gerektiğini öğrendim..
Şu anda gezilmesini planladığım yerler: Yeni delhi- Cuma Camisi – jama mescid, Jaipur, Agra – tac Mahal, Mumbai – Fil adası, Goa ve belki Banglore.. Hindistan yüz ölçümü oldukça büyük bir ülke olduğundan açıkçası heryeri gezmek için zaman yetmeyeceğine inanıyorum.. Her yeri gezmek istesen benim sadece 1 ay boyunca çalışmadan gezmem gerekir.. Bu da benim için zor.
Beni düşündüren bir başka konu.. Bavulum.. Neler yanıma almalıyım.. Orası çok ucuzmuş ve inanılmaz güzel şeyler satılıyormuş.. Muhtemelen bende alışveriş manyağı olacağımı düşünüyorum.. Şimdiden hediye alıcağım kişilerin listesini oluşturmaya başladım.. annem, dilek ablam, Yaşar teyzem, Serhanın annesi, Babam, arkadaşlarım.. Off bana orada ne para ne bavul.. Hiç bir şey yetişmicek :D
Zaten oraya giden tüm bayan stajerlerin yaşadığı en büyük problem.. Dolu bir bavul ile gelip.. tekrar başka bir bavul Hindistanda almaları.. ve Havaalanında 300 dolar gibi bir meblağ ödeyerek bavulunu uçağa almalarına neden olmasıymış.. Bakalım umarım böyle bir sorunla karşılaşmam..
AIESEC Jaipurdan görüştüğüm kişiler bana Hindistan hakkında öğrenebileceğim bir belge yolladılar.. Bu belgeden Hintçeyi öğrenmeye çalışıyorum :) Nameste ! - Merhaba.. Numaralar , acil durumda aranması gereken telefon numaraları, bavulumuza neler koymamız gerektiği gibi çeşitli konularda çok faydalı bilgiler var. Lütfü abi zaten beni 1 haftalık Hindistan Oryantasyon sürecine sokacağını söylüyor.. Aslında benzer yanlarımızda yok değil.. Mesela alışverilerde pazarlık yapma, kamunun koyduğu tüm kurallara uymama, kırmızı ışık görmeden arabayla yola devam etme.. gibi..
Şimdilerde daha önce Hindistana gitmiş arkadaşlarımın fotoraflarına bakıyorum.. az çok öğrenmeye çalışıyorum.. Nereleri gezdiklerini ve orada nasıl bir hayat şartlarının beni beklediğini öğreniyorum.
Farklı bir konu :D Gittiğim zaman tam olarak muson yağmurlarının başladığı zamana denk geliyormuş.. Çok farklı bir iklim.. 1-2 dakika şelale gidip yağmur yağıp bitiyormuş.. Yani siz dur şemşiyemi açayım derken bir anda yağmur duruveriyormuş.. Bunu da göriceğim için çok şanşlı olduğumu düşünüyorum.. kaç kişi muson yağmurları ile karşılaşabilir ki :D
Yani anlıyacağınız.. Şu anda kafamda bir ton soru işareti var.. Evet biliyorum.. benim için çok farklı bir deneyim olacak.. Çünkü hindistan.. Bence kültürler ülkesi.. En farklı kültürlerden biri.. Ama ben bu deneyimi yaşamak istiyorum sonuna kadar.. ve eminim ki.. döniceğim zaman çok büyük bir üzüntü içerisinde olucam...
Evet ben gerçekten çok şanşlıyım.. Bu tecrübeyi yaşayacağım için.. ve tabii yaşadıklarım için.. Bunları yapmamı sağlayan ve beni her zaman destekleyen ve hiç bir zaman üzülmemi istemeyen anneme çok teşekkür edeyorum.. Onu çok seviyorum :)
ve yeniden bunları yapmamı sağlayan, beni değiştiren, yepyeni bir Zeynep yaratan, sevgilim ile tanışmamı sağlayan kurum : AIESEC.. Ben eğer AIESECde olmasaydım.. eskiden olduğu gibi bu söylediklerim.. bu yaptıklarım ve yapacaklarım benim için hayalden ibaret olurdu..
Gün gün yada hafta hafta.. Tüm yaşadıklarımı Hindistandan sizlerle fotoraflar ile paylaşıcam.. Bakalım neler olucak? Heyecan dorukta !..
